"Yardım et bana .. Söyleyebildiklerimden daha fazlasını anla !. "
Franz Kafka
aşk bu bir kediye de benzer bir kuşa da bir adama da...
...
yaşamak bir sabah güneşe dokunamadan güya ellerimiz yanarmış, su toplarmış içleri büyük yalanların sığlığında yüzüyoruz sevgilim bu gerçekse ... kim korkardı aşktan ellerimin yangınına ihtiyacı var şimdi gitme sudan sebepler avucumda ter biriktirmesin mazereti boyunu aşan nedenler olmalı bulutlara kafa tutan mesela yağmurlar yıkamalı bazen aynı suda buluşamıyorsa ten
gurur üzerinde nasıl da güçlü duruyor belki sana hassasiyetimin bir nedeni bu şövalye asilliği s e v i y o r u m uzun bir kelimenin ipinde kalbine sallanmayı ve bir dağdan diğer dağa uçan bir kelebek say beni gözlerimde zirve korkusu omuzların iki yokuş, ve boynunda kekik kokusu dayanamayıp öpüyorum bir daha bir daha sana eksikliğimi içiriyorum dudağıma adın dilime şıra belki de şifa hiçbir şey bilmiyorsun henüz tanımadığın bu aşk hakkında
çocukluğundan geliyordum oysa ...evet dalgın bir anne kadar duymamışsam sesini gözlerimi üzerinden ayıramadığım için işte belki bu yüzden erken ihtiyarladı gülüşlerim
varlığının unutturduğu kederimi bilmediğim yeni duyguların çelmesine say bir de yüksek ökçelerimin öfkesi; pabetlerime
çünkü bilmeliydim bir kaydıraktan kaymaktan daha profesyonelce olmalıydı göz kapaklarından akmak gözlerinin içine say say ki acemiliğime
sevgilim yağmur altında hiç öpüşmediğimiz akşamların sicimleri saçlarımda sanma ki yıldızlar bu kuru öksürük kronik hatırası, o sabahsız üşümelerin seninse sözlerinde buz saçakları
ben bir pelerini omuzlarına saramayacak kadar şaşkın unutkan ve ihmalkar eğer bilseydim öpüşmeyi ki zaten olmazdı, kalbimde bu ısırıklar içinden değil küfrederek, amatörlüğüme s a y
sevgilim kalbimde tutulmuştu ay dur/duramadım damarlarımda karanlık gölgelerinden çoğalan adamlar yürürdü vurarak topuklarını korkardım, kanayınca bileğim kıpkırmızı şiirler akardı ürkek asi aşık karmaşık bense başlı başına bir sıfat belası tutamadığım diğer elimin günahını sol omzumdaki melek gibi hatalarıma yaz ve say
-seviyorum-
sabahları yeni traş olmuş yüzünün hayalini ve bir krem gibi yüzüne süzülmeyi üzerimde kahve tortusu sensiz ne varsa adı unutmak taşırıyorum bazen her şeyi sana taştığım gibi batmış bir ocak, ya da yanık çaydanlık sevgilim üzüyor ziyadesiyle ve bazen yetersiz kalıyor harfler sessiz, sedasız, eylemsiz tüm yazdıklarımı -sana sarılamadan anlatmak-
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
büyük yalanların sığlığında yüzüyoruz sevgilim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
büyük yalanların sığlığında yüzüyoruz sevgilim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bu şiire ikinci gelişim ki; sabahın etken bir saatinde okumuştum ilkini. Ve sabah keyfimin kahve bölümüne bırakmak istedim gerisini çikolata niyetine...
Birincisi şâir şiiri iyi biliyor ikincisi aktarım gücü çok kuvvetli ve yansıtma hissettirme kabiliyeti sıra dışı... ve akla gelmeyecek örneklemeler betimlerle yontuyor okurun hafızasını. Ve bu şiirin çok iyi sese geleceğini sanıyorum! çok yakışacağına eminim.
yazdığı paylaştığı için şâirine, bizlere yaz günü böylesi bir armağan olduğu için şiirine şükran ve teşekkürlerimle...
gurur üzerinde nasıl da güçlü duruyor belki sana hassasiyetimin bir nedeni bu şövalye asilliği s e v i y o r u m uzun bir kelimenin ipinde kalbine sallanmayı