Dünya eskisi kadar esrik
Ve kalıtımı evlatlarına
Yalıtılmışlık ruh dağında
Karun’un semeresi kadar derin

Sağır çaput parçası unuttu beni
Gergedan kılıfı sıvadım duvarlarıma
Fincan kırılmaya meyletmedi, çarptım
Solgun benizliler ülkesine
Issızlığın yüzüyle akseden neciyim
Neydi anlatmaya büyük
Ve sebepleri küçük eden mana
Hata ki hangi yöne savrulsam
Işığıma talihsiz kristaller doluşuyor
Çarpacaklar yürekleriyle avuçlarıma
Bir ruh ki kıyıma sokulgan kedi
Kuyruğunu unutuyor ezmem için
Ne yapsam da kendimi hırpalasam!

Baskından gebe kalınca topal at
Karıncalara devrettim kem talihimi
Kıymadılar boynuma umarsız testere
Joseph k. kadardı düşünceler
Neydi cüret boşalmaya –engin-
Sıcak ekmek bekleyenime
En büyük yanılgıma karıştı o nehir
İkimiz için çizilen çarmıha düştü
Yüzüme bakıp ruhunu böldü, bilmedi
Bakışlarımın gövdesinin ardına aktığını
Eğer kırılsaydı sınır yolun ağzına
Taş hamurum dokunsaydı belleğine
Dolardım olumsuzluk şalını
Hayatın bağrına ki… İmkânsız

Tut ki kaya burcundanım
Peşinden sürüklenmek için
Azat ettiğim yere uçurtmamı
Uzayın ücrasına sal yalanlarımı
Hangi cüretken karga, uğursuz
Çıkmaza bilecek kaçış olduğunu
Sıyırsaydım ebemkuşağını aralığından
Yol olabilirdi keşkelerime
Ama yedi renk birer yalandı

Katrana bulandı kanat tüylerim
Erişimim bir kuş kadar değil
Ooota’nın gerçek insanlarından olmayan
Yalancıydım, duymadılar, sönüşüm
Taşımı yücelten körpe dimağlar
Kuş uçuşu mesafeleriydi yüzüme
Kavrayışları tercümeli mimiklerden
Telaffuzları filmlerden anlayan
O maşerin ceremesiydi

Tutuklu bıçağım odaklanan yüzüne
İçimde uygunsuz şeklin mayesi
Yüzüne özdeşleştirme kuytularımı
Kelebekler üşüşmediyse hislerime
Bu köprüyü yıkmam gerek
Tarümar etmeliyim gediksiz köprüleri
Vakitsiz çökecek ayakları şehrin

Ey cömertliği şahane tavan
Çağlatıver bedenimi, izahımı nara kıl
Yüzüme buruşukluktan paye ver
Cinayetiyle asi yalanın özüme sinmeliyim
Köprülerin çözmem gerek büyüsünü
Payıma düştü ters vakti ayazın
Mahmurluğumda bir düş şakası bitse
Usulca yoklasam zihnimi
Unutuverse anılarımı

Dokunmasın nasihatten bir iz merkezime
Gelsin ruhumu köpürtsün o tahrik
Kaderi baştan anlatsın çizgilerin dili
Beni hecelemeyen dile anlamsızım
Hırpaladı beceriksiz kılan mana beni
Anlatabilsem her şeyin düşken koptuğunu
Ruhum orada pay edildi, safderunum
Bilinmeyecek imtihanımda suçsuzum