SEVİYORUM SENİGecende batmışım senin Geceyle sarsılan, dövülmüş bir toprak gerek ve ellerime alacağım karanlık, delik deşik yüreğini yaşayabilmen için ölümü asman gerek! Bir ırmak akıyor serçe parmağının ucundan Biliyorsun ölüm diye bir şey yok diyor adam Biliyorum artık öldüğüme göre diyor kadın sanki içindeki gizli ateşten ısınıyordu ve rüzgâr çıktı biraz ötede kendi sesinde boğuluyordu deniz Aşk çarptı yüreklerimize o bitmek umudu olmayan hüzün de geride kaldı Akşam alacasında, gözlerimde ferah bir gülümseyişle öpüyorum gözlerinden Açılan pencereden gökyüzü doldu içeriye bayram günlerini çalan gözlerimizden ışık taşardı ufuğun yalağından geceleyin kapı kapı dolaşan türkü olduk dillerde Dolunay taptaze yüzünü gösterdiği zaman köşe bucak silkelenir, acıları kovardık Geçen hergün kazanılmış bir gün olduğu zaman yitip gidenlerin keyfini sürer kök olurduk sarmaş dolaş Ölüm çok az yer tuttuğu için yüreklerde ölümü astık yaşamdan önce Bir annenin gülümseyişi gibi bir şeydi iyi geldi bize... Bak! ölümde yakışıyor bize Toprakta derin izler açan sabahlarda tüm evren, taşıyarak düşlerini uzattık ellerimizi Buğday ve güllerle yüklü vagon gibi el salladık düş kokan çocuklara Öyle mutluluğu gösteren yollar içerirdi, gözlerinde çocukların Dizlerinde şafağın, yeni bir dünya kuracağız demesi gibi Umut dolu, aşındaki bir lokma ekmek gibi Seviyorum Seni çarpmadan şiir seni sev beni............ |