Şiirleribütün yazdığım şiirleri yırtıp atsam başlasam yeni bir şiire şu yağmur serpeleyen bulutlu havadan sonra açan güneş gibi ağsam toprağa can suyu olsam tohumlara gül bitsem, meyve versem hep böyle yeşil baksa doğa,yeşil bakışımla sesler çiçek açsa nidamla en sevdiğin şarkıyı dinlesem iş tutan ellerin kavi yorgunluğunda boşa dönen makina kolları gibi boş olmasa tümceler insan ağırlığı taşısa her harf aşk aşılır mı? aşsam en sıkıntılı günlerden nasıl geçmişsem kaç kez sınandığım acıyla gözyaşıyla mayalanmıştır yazan göz çizgilerimle ayak diretsem yaşamaya başkaları için yürüyen insanların aralarına karışsa ayak seslerim birlikte tıklatsam tanrıların kapısını oysa bilirim evde yoktur tanrılar kendi çıkar hesapları içinde kulları unutmuştur köpek gibi bağlamışlardır bazılarını koyun koyun salmışlardır çayıra kavalın ritmine kapılmıştır çobanlar kapatmıştır gözlerini n’olur yanıp yıkılmasın dünya elinden geleni yap şiir insan uyutulmuştur 28. 6. 2014/ Nazik Gülünay |