Şiir ve yorum gecede dans eden yıldızların tufan öncesi son kez kefen örtüsüne sarılan ruhlar kıyameti.
Demem o ki, ruhumu öldürüp kendimi yok ettirdiniz.

Ne denilebilir ki şiire ve yoruma...
Bir yanım sessizlik çığlığı bir yanım sesli ruhlar ordusunda çarmıha gerilecek günah terazisi.
Ateş su'ya hiç karışmayacak bilirim zira o vakit cehennem olmazdı.


Kimimize cennet kimimize cehennem bekçisi eşlik edecek.
Rahmandan başka kimse kimin nereye gideceğini bilemezken,
insanoğlu gün aşırı kendini katlediyor.


Üzgünlüğüm bundandır ağlayışım kayıplığım ellerimi parçalayıp,
susmam.


Ama bu şiir sizin cennet müjdeniz olur dilerim.
Duru su gibi tertemiz, ruha hürmetle.
Var olun her dem var olun.


Mahşer ağlamasın ve tüm insanlık acı çekmesin dilerim.
Sevgim saygımla her dem...




Believe tarafından 6/6/2014 8:59:11 AM zamanında düzenlenmiştir.

her uyanışım kıyamet
her kıyametimde bir daha...bir daha ölüyorum
her ölümüm mahşer-i kalabalık
Sırat köprüsünden geçerken bile
inadına senin adını haykırıyor dudaklarım

:(
aklımın bir köşesine yazılıyor yokluğun, hiç silinmeyen yorgunluğum düşüyor geceme
aklımı oyalıyorum sabahın seher vakitlerinde yine
elimde hüznümün ağırlığı ile yürümekte zorlanıyor ayaklarım...
ah! Ayaklarım nereye diyorum(kendi kendime)
kapanan yolları açacak gücümün olmadığını anlıyor sahipsiz aklım
ruhumu bir siyah çerçeve kaplıyor, aynalara küskün suretimi gizliyorum gülen yüzlerden
kahkalarımı,bir çam ağacı altına gömdüm dün gece
gözbebeklerimden okunan her hecem yetmedi, kendime
ah kıyametim!
hadi seril artık üzerime
yaşayan ölüleri taşıyacak gücü kalmadı bu dünyanın gayr isinde
mühürlü yüreğimi, safi bir inşirah gölgesi teselli ediyor işte
:(
yüreğimin tam orta yerine saplı bir (can)kırığı serili üzerimde
avazım annesizliğime kadar uzanıp giderken
(iyi ki varım)demiştim sana
her yokluk günümde...

AH GURBETİN CAN YAKAN YANI,CAN ŞAİREM,
bir yemin gibi dökülen şiire baktım kaldım öylece,iç döküşün özü başka işte:

her öpüşüm çığırtkan bir martının çığlığı
her çığlığı kürek kürek ateş atarak
söndürüyor zebaniler
ölüyor ruhum her sönüşte
ödüyorum sevmenin kefaretini
nar-ı cehennem(in)de - cehennemimde

insan cenneti de
insan cehennemi de yaşıyor aslında
buradaki haklarımızı alıp kabul etmedik mi bizde
bu senin mükafatındı(al dediler)aldık
kabullendik...
lakin,
yüreğin
mükafatı başka zaman başka yerde
bırakalım zaferlere koşacak mecal yok bizde
gerimize düşenler zafer sayarlarsa öykülerini
yine baştacı olsun
kucak açtıkları gönüllerde....

bekle can...
sabr ile bekle
acını yutup bekle
yüreğini ellerinle boğup bekle
esaretli ayaklarının tozu ile bekle

gör ki Mevla neyler...neylerse güzel eyler....
uzağımı yakın etti şiir...
Ahmet abimin nefesine sağlık
iki cana da tebrıkler