Meğer
Meger dünya bastan ayaga senin o yanan etinmis
Genzimizde dibi tutmuş güllerin kokusu Sırtlanların hain öç lerinden öne gecmis İnsan olma utancı elim ayagım… Saçım gecenin sigara dumanı Yayılır gögsünün karanlık dağına Ki öyle rutubetli iki yesil orman Yoluna bakadurur. Simdi şurdan katledilmiş bi cocuk düşü gecse Alıp koynumuza sarsak yarınlarını,yarımlarını Bu çivinin derdi belki köprü olmaktı Bu damlanın derdi akarsu Bu sesin derdi cıglık… Bu şaheste yıldızlar yalnız gecenin mi Yar saclarını boynuma devir Gel birlikte gecelim kaya tuzu taşıyan kervanlardan Suya yolu düşmeyen göçlerinden kavimlerin Işıklı yollarını süsleyerek ölsün diye gelinler Kan icen kılıclarını erkeklerin |