Beyaz Akış
dinliyormuş
kopuk seslerini dünya hızının bir avutanı olabilir mi varda var deyince var mı dikildik bekledik mesela sıkılınca oyalanır ya elleri insanın bir çemberin içinde gezindikçe hayat düşenler olur kalkanlar bakanlar sonra bir karınca uzatıp ucunu döneriz bulana kadar kaçak yankıların cama değişi siyah şeklin anlık duruşu bir sebepten türemiştir diye ilerleyen deneme dilekli yakınmaya tutunmak gerçekçi değil olsun biz inanıyoruz aşkın eğimine dümdüzdür insanın ayakları ulaşmak ister hani patlayacakmış gibi dilinin ucunda duran tek hecelik düşey yokluk şiir olsaydı ne söylerdi beyaz akış dolduruyor boşluğu daha uzağa sarılmak için işte ölmek böyle bir şey. |
kopuk seslerini dünya hızının
bir avutanı olabilir mi
varda var deyince var mı
harika dizeler kutlarım kalemi saygılar benden