Şiir Ayazı/.../ ellerimde martı kokusu var sanki bıraksam uçup gidecekler sanki deniz kokulu bir şiire bir resim var ellerimde uğruna sayısız papatya yaprağı öldürdüğüm... sessiz bir serzeniş, kelimeleri kış gibi şiir ayazı ve üşümesin diye camlara nefeslerimizi bulaştırdığımız bir akşam mavisinde bir denizin, yaşayamadığımız yürek anıları ne kadar büyüsek de, değişmiyor içimizdeki çocuğun alışkanlıkları /.../ aklımda bir rüyanın tabiri var sanki hayra yorulacak bırakıp gitsem o’na sanki yorulacak onun aklında... eşsiz bir bekleyiş, düşleri şiir gibi final vuslatında ve gitmesin diye hiçbir hoşçakala layık göremediğimiz özneler kapılarında veda kokusu taşıyan duvarlarıyla bir beton yığınından farksızlar, kalplerinin yerini unuttuklarında bir yüz var aklımda aklına gelmek için her gece rüyalarımda gördüğüm... kimsesiz bir bakış bu, gözleri yokluk gibi öz hapsinde ve özünü yitirmesin diye, güncelere kazıdığımız anılarla o sayfaları sonradan ne kadar karalasak da unutamadıklarımızla bir geçmiş zamandan ibaretiz, her hatırladığımızda /.../ sahipsiz bir gülüş bu, öznesini kaybetmiş cümleler gibi ve gördüğü her yüzde kirpiklerini unutmuş gibi eksik üstüme alınasım geliyor ne zaman baksam bir bahar akşamında dokunasım geliyor, o gülüşün okuduğu her masala bir papatya var şimdi elimde kokusunu hatırladığım bir resimden ona benzesin diye, anılarıma serperek büyüttüğüm bir hayat var avuçlarımda, anısını ağlayarak yâd eden dolu dolu dualarla ördüğüm, her gece kalbinden öptüğüm... Büşra Topbaşlı |
Anılara serperek büyütülür ya zaman, zaman işte şiirin ayazı gibidir.
Güzel şiir, kutlarım..