Peygamberim
Yüce Allah’ın habibisin
Gönül sensiz garip
Göremedim gül yüzünü
İşit ti cümle âlem ismini
Ümmetin olduk ne safa
Cümlemiz sana dedik Mustafa
Cümlemiz beş vakitte senin ile durduk safa
Ebu cehil ve yandaşları kuru kafa
Attın onları bir tarafa
Müminleri onlardan ayırdın ayrı tarafa
Gönüllerimize senin ile geldi dil sefa
İnanamayanlar imansız gitti öbür tarafa
Onlar sandı akıl var kafada
Nah var onlarda nah akıl nah kafa
Dudaklar senin ile Kuran okudu
Anlamayanlar anladı lakin anlayamamış gibi durdu
Zulüm edenler Kuranı sesinden senin ile dinleyince
Tatlı hülyalara dalmıştı
Sanki cenneti yaşıyorlar sanmıştı
Nefis onlara oldu padişah
Akıllarına geldi Allah
Lakin emirlerini kabul etmediler edindiler başka ilah
Onlar inandı kesreti ilahcılığa
Şaşırınca beşer
Şeytan ile beraber gezer
Şeytan o zaman yan yatar
Şeytanın görevini insanlar yapar
Ebu cehil yandaşları uyurgezer
Şeytan onlar ile gezer
Bazen şeytan onlarla olunca hayatından bezer
Utanır yaptığında bir an onlardan kaçar
Onlarda iman ne gezer
Onlar ki şeytana benzer
Gönülleri ezer geçer
Senden mucize isterler
Mucizeyi görünce yan çizerler
Utanmadan büyücü derler
Nurun âleme saçıldı
Gönüller senin ile açıldı
Esselatu vesselamu aleykeye ya Resul Allah
Peygamberim
Gül kokulu peygamberim
Senden kaçanlar çok soğuktu
İman yolunda yürümeye mecalleri yoktu
Bir adında Ahmet’tir
Gelişin âlemlere rahmettir
Yolunu da gelmeyenin sonu felakettir
Yolu cehenneme eşittir
Yolundan uzaklaşan adileşir
Yüce Allah Celil
Seni gönderdi sen ki kadrimizi bilen kadri cemil
Girdin gönüllerimize
İnsanlar sana yaklaştı
Gönüllerimize iman girdi saf saf
Namaza durdu müminler senin ile saf saf
Gönüllerimize eyledin insaf
Her zaman gönüllerimizde durdun yerin idi en ön saf
Zulmedenler insafsız avcı
Sensin gönüllerimize baş tacı
Ne oldun savcı
Ne oldun avcı
Gönüllerimize sundun Kuranı imanı açıklayıcı
Zorlamadın kabul için baskı acı acı
Aktı gönüllerimize getirdiğin din akıcı
Zulmedenlerdi alaycı ve aldatıcı
Sen idin kucaklayarak açıklayıcı
Kâinat ve sana inananlar
Nefsi ve şeytanı zulmü yere serdi o an
Kâinat senin ile dirildi geldi can
Merhaba sana Rahmetellil âlemin
Sen âlemlere Rahmetsin
Senin ile neşe ile doldu cihan
Etmezdin yalan yere yemin
Sen Emindin
Gayet emin
En emin
Kaygan yol değildi gittiğin yolda zemin
Gönüller girdin emin emin
Senin yolunda olamayanların yolu kaygan zemin
Seni öldürmeye geliyordu Hattap Hz Ömer demin
Sana yaklaşınca anladı sendin emin
Kaygan değildi sağlam idi zemin
Diz çöktü önünde sende buldu huzuru demin
Sendin Rahmetellil âlemin
Şehadet getirdi hemen sendin kendinden emin
Sana koşanlar çoğaldı kudurdu Ebu cehil demin
Burak adını duymuştu
Âşık olmuştu
Hüzün ile ağlıyordu
Kırk bin yıl onun için yemek içmek aşk idi ismin
Adına âşık olmuştu
Miraçta sana kavuştu o âşık
Bizler olmaz ‘mıyız sana maşuk
Sensiz dil ömür buruşuk
Bedenler olur uyuşuk
Dil konuşur abuk sabuk
Gönüllerin akidesi olur bozuk
Yolda yürüyenlerin aksanı olur bozuk
Sana cümle âlem âşık
Peygamberim sana olamaz ‘mıyız maşuk
Senin ile idi beraber cihan
Seni gönülden sevdik her zaman
Kâinat seni gördü
Mutluluğa senin ile erdi
Sensin gönüllere bin bir deva
Sendin kâinata gülüşün ile reva
Salat ve selam sana ve ashabına ve ehli beytin olsun
Gül kokulu peygamberim
Mehmet Aluç