SabahattinBir demli çay ver de içelim Sabahattin İçince unutalım derdi gamı ısınsın içimiz Yoksa kimse bir bardak çay vermeyecek Gamlarımız yığıldıkça kimse ilgilenmeyecek Ocağa koy demliği de çay demlensin de içelim Sabahattin Gözlerinde elayı o yâr ne güzel taşıyor Bir parça rengi dünyamıza neden sermiyor Ah Sebahattin herkes her şeyi kendinin sanıyor Kimse bir damla mutlulukla neden gülmüyor/güldürtmüyor Ocağa koy demliği de çay demlensin de içelim Sabahattin Gökyüzünde bulut gibi gönlünde sevdası Kapısını açan olmuyor neden Sabahattin Dokunsan dokunduğun az belli olacak Neden hep dokunan ağlatıyor Sabahattin Ocağa koy demliği de çay demlensin de içelim Sabahattin Eylül gibi serinliğe hasretiz yakıyorlar Sabahattin Nazlı yârin gönlü bir alev topu kavuruyor Serinlik içinde gözleri bakmıyor Sabahattin Dün bahardan söz ettim bahar gibi bakmadı o yâr Ocağa koy demliği de çay demlensin de içelim Sabahattin Kuşların kanatları var uçurtuyor gökyüzünde Bizde de aşk var kuştan daha güzel uçurtuyor Kanat takmak yerine kanatlarımız kırılıyor Sabahattin Kanatlandıran nazlı yârimiz aşktan habersizmiş Ocağa koy demliği de çay demlensin de içelim Sabahattin Ah muhabbetimizle demli çay olmasa nasıl yaşanılır Bir yudum nefes almak sanki az Sabahattin Yazdıkça kelimeler sözler bitiyor sevilmiyoruz Sevdikçe ölür müyüz ki zaten ölmeyecek miyiz Sabahattin Ocağa koy demliği de çay demlensin de içelim Sabahattin Sıcacık bir yudumda boğazımıza takılanlar gitti Üşümüştü içimiz ısındı bu çayla Sabahattin Bırakalım mı herkesi her şeyi yerinde mi kalsın Yerinde kaldıkça örümcek kaplıyor Sabahattin Ocağa koy demliği de çay demlensin de içelim Sabahattin Temizlemek gerekir yüreği aşka temizlemeliyiz Ah bunu nasıl anlatalım kim anlayacak ki Sabahattin Ocağa koy demliği de çay demlensin de dertle kederle içelim Sabahattin Mehmet Aluç |