ÖLÜMLÜ SENFONİ
/
İlahi bir kudret damarlarıma işliyor yalnızlığı, İri bir keder, başı avuçları arasında, beni izliyor. Ecnebidir yekinen, Kaçak duygudur bu düpedüz, Anlattığımdan eksik, Bir o kadar yüzsüz bir gecede, Usulca Elleriyle yokladı bedenimin çorak coğrafyasını, Kiremit kadar sıcaktı. Dağınıktı çevresi, Dağınıktı gökyüzü, Yıldızlar misket oynuyordu güneşe karşı, Özlemler özne’nin atını çalmış, Bil fiil kaçmaya çalışıyordu. Bu ne çelimsiz diyanettir, Gel gör ki, Bir vuslat, kederi zehir zemberek, Can çekişiyor avuçlarımda, Can çekişiyor mavi, Can çekişiyor çığırtkan ünsüz bir harf, Bir cümle buduyor kelimelerin ucunu, Küfür dolanıyor dilime, Dilim ki , Dönebildiği kadar kahraman, Seni görünce çaresiz, Ve beynimdeki hücreler, Yuh çekiyor DNA’larıma, Şeref önü tribününde, Sana dökülmeyen her bir söze. // Mavi gökyüzünden kaçıyordu, Mülteci kahperengi kapısında, Kırmızı olabildiğince milliyetçiydi hala Gündem günden bahsediyordu. Dün unutuluştu. Ve ortak ellerle boğduruldu aşk. ben surun deliğini parmağımla tıkamıştım. öpüşseydik kıyamet kopmayacaktı. Nöbetçi_Piyanist |