Çirkin bir kadınsın sen çirkin bir adamı sevdin
içinde madenler çökerken
oysa esmer bir tenin içinde kalan kül ve suyuz biz
yakamaz bizi nar-ı cehennem

aklı karışık esmer bir tenin üstünde kalan
tek mintan gibi ak döndün baktın suya
su uykuya savurdu kendini uyku ölümcül bir azaba
o kasabada şimdi ağlayan çocuklar var

göğü basan is nasıl bir buluta benzeyebilir ki
şu basit mevsimin hali boğazımızı yakan asit
kara mekanlar gördük hayatı basit ölümü basit
gül de yüzünü gördük güneş avluda esirken

kirpiklerini yoluyor bir anne saçları sanki bir uğru
dikenlerle dolu topraklarla ovuyor göğüslerini
yerin altına doğru bir acıyla doğuruyor çocuklarını
artık kim kimi bulur da yakarsa yazı kışı kalmadı bu işin

ölür ayak dilim sürçtü seviyorum dedim
dedi ki " sen ne dediğinin farkında mısın "
dedim ki " evet ay ışığının arkasındayım
suyu hayal eden bir madenci gibi ‘’