Eski Günler ...Bir çocuğun elinde makaraydı oyuncak Ayakkabılarında ağabeyinin yürüdüğü yolun tozu Kazağına yılların sinmiş kokusu Babanın pantolonundan bozulan Ters yüz edilmişlikler, Annenin yıllardır aşina olduğu ceket Babadan oğula kalan miras Yoksul çocukluğuydu... Ömrünün en unutamadığı anlar Bayramlardı... Yeni gömleğin, potinin hayaliyle uyanmak... Nerde kaldı şimdi zaman hikayesi Yıllar ne çabuk unutuldu Varlıkta yüzüne bakılmayan gardırop Babanın pantolonu nerde? Annenin eteğinden kıza bozulan bluz Şimdi sokaklar dökülüyor Her yer çul, çaput.... Yamalıydı yaşamın çocuk gözleri Cumbasında beklerdi üç, beş çift göz Babanın getirdiği rızıkla Anne tarhana kokusu salardı eve Çala kaşıkla tatlıca yenen.... Ah eskinin çocukluğu nerde... Ne oldu insanlara ! Neyin tadı kaldı ! Eskiydi giyilenler Ama huzur vardı ... Şimdi yürekler yamalı, Bozulan pantolonlar değil, ruhlar Yamalı olan üstü örtülü şerefler var....!!! |
Neyin tadı kaldı !
Eskiydi giyilenler
Ama huzur vardı ...
Şimdi yürekler yamalı,
Bozulan pantolonlar değil, ruhlar
Yamalı olan üstü örtülü şerefler var....!!!
gönlünüzün güzellikleriyle dopdolu bir siir...
tebrikler.... sevgiyle...