Ben bir babayım madenci
Geride kaldı düşlerim
Hayallerim boynu bükük kaldı Bağışla sevgili annem eşim çocuklarım Size bu akşam bir lokma getiremedim Alın terime ekmeğime eller değmesin istedim Ama olmadı aç kurtlar gibi sarılmış her yer Bir ömür boyu girdim madene sırtımda sırtlanların nefesi ile Kazandığım üç kuruşun peşindeler Her madene indiğimde ağladım Her madene indiğimde boynum da dar ağacının ipi Bana kızmayın bunları size anlatamazdım Ben bir babayım Sonu ölümde olsa size bir lokma ekmek için buna mecburdum Ben bir babayım Birazcık gülmeniz için Kimseye muhtaç olmamanız için Rahat yaşamanız için babayım Ben gidiyorum bağışlayın bu kadarmış ömrüm İhmallerin zincirine kurban giden Ömrü burada son bulan bir babayım Mehmet Aluç |
ah babalar ne uğurda gittiler
saygımlasınız