Tenim Kara Urbam İsliBakmayın tenimin siyah olduğuna Korkmayın kapkara yüzümden Bende yaratanın yarattığı insanım Dipsiz kuyulardır mekânım… Bak! Gözlerim nasılda ışıl ışıl Dipsiz kuyuları aydınlatır. Sol yanım hep yarım Tamamlayamaz ki beni öteki yarım… Aşk… Sevda… Sevmek kim ben kim? Yusuf değilim ki Züleyha aşkına Dipsiz kuyularda hasret çeksem Mecnun değilim ki Leyla aşkına çöller aşsam… Ferhat mıyım Şirin uğruna dağlar delsem? Ben sevmeye hasret Kapkara yüzlü bir insanım… Tenim kara urbam isli pisli olsa da Gözlerimde masmavi ışık Yarınlarımda umut var Nefesim karbon monoksit kokar Öpemem sevdiğimi dudaklarından Alnımdan akan ter Ten kokum olur saramam yârimi Ben… Dipsiz kuyularda ışığa hasret Anaya hasret Babaya hasret Çocuklara özlem Yar’a dokunmak mı? Dokunacak zamanım yok ki! Bakmayın öyle yüzüme Alnımda ki kara değil, isdir is! Mustafa KARAAHMETOĞLU 15.05.2014 Şiirime sesİ ile destek veren Mehmet Fikret Ünalan ağabeyime teşekkür ederim. |
yorumsuzum ...
her iki abimi de kutluyorum...
selam ve saygılarımla...