OYUN
Saat sabaha beş var anne,
Hani ölümü çeyrek geçe gelecektin Şakacıktan beni kandırıyor, Benimle oyun mu oynuyorsun? Bazen bulutların ardına saklanıyorsun Ve ben gözlerimi gökyüzüne dikiyorum, Bazen rüyalarıma geliyorsun Gözlerimi sımsıkı kapatıyorum Uyumuş numarası yapıyorum Göremeyince seni tekrar rüyamda Kan ter içinde, karabasanlarda uyanıyorum Ben bu oyunun adını bilmiyorum, Mızıkçılık yapıyorum, Bu oyunda seni çok özlüyorum anne… Üç gün önce anneler günüymüş Bana ne; Benim hasretim, özlemim sığmaz bir güne Benim her günüm, Benim her gecem, Her gündüzüm Ömrüm, özgürlüğüm senindir anne… Şiir bile yazmadım sana, Çok sevdiğin türküyü de söylemedim İsteyerek yapmadım Biliyorsun, ağlamaklı olur benim şiirlerim Hatırlıyorum; O türküyü her söyleyişimde, Yaşlarla dolardı gözlerin Ben artık o türküyü hiç söylemiyorum Çünkü sen çok üzülüyorsun anne… Kabrin bile benden uzak, Toprağına yüz süremiyorum Mezar taşına sarılamıyorum doyasıya Sen adımı ne koyarsan koy Ben çocuğum, şımarıyorum Huysuzluk yapıyorum, Küstüm işte sana ve gidiyorum, Sen istediğin kadar devam et Ben bu oyunu oynamak istemiyorum anne… |