SONRA GİDERSİN
Bak sevgilim, hayat şimdi ne güzel…
Ağaçlar çiçek açmış, Kuşlar cıvıldıyor dalında, Ayrı bir huzur doluyor odaya Pencereleri açtığında. Böylesi her zaman bulunmaz Bu mevsim bahar, bu mevsim özel Ve baharda ayrılık olmaz. Yine de sen bilirsin Ama en iyisi, sen beni dinle Şimdi kal, sonra gidersin… İstersen şöyle Yağmurlu, puslu bir havada, Gecenin kuytu bir zamanında Ya da ne bileyim... Hazanda Veya kara kışta O cayır cayır yakan yaz aylarında Rastgele bir zamanda işte… Hani “hiç gitme” diyeceğim Ama bilirim seni Ne söylesem dinlemezsin Fakat bence yine de sen Şimdi kal, sonra gidersin… Şimdi gideceksin de ne olacak sanki Başın göğe mi erecek? Her şey bir “elveda” ile mi bitecek? Peki ya beraber geçirdiğimiz, O sırt sırta verdiğimiz, Direndiğimiz geçmişimiz Bir ağıtla mı silinecek? Yok, sevgilim yok Bu yara öyle kolay kapanmaz… Gidersen sadece baharı kirletirsin Dedim ya sana baharda ayrılık olmaz. Hadi gel dinle beni Şimdi kal, sonra gidersin… |