düş oyunu havanın yüzü
kımıldıyor kımıldayan kımıldayacak
ilk sayrının dinmesinden sonraydı
ilk nesnelerin var olma telaşı
yarısı suyun yarısı
yarısı göğün yarısı
ağrısını bilmiyor gören yok duyan yok
bir tasvir üzerini akıl kendiliğinden
alan satanı tanımadan evvel
bir
çiçek yosunlu taşların kıyısına uzadı
esneyen karanlığın kuytusuna kapanan
kokularını taşıyor
beyazlığa
beyazın haberi yok
ne olacak yeni rengi acaba
hayata tutunmasını istediği şey
aslında bir sanrı
neler yapabileceğine dair inadı suların
çalkalandıkça bir birine sürtünen gövdelerin
soluk almasını istiyor
bir
mavi ki dolacağından emin değil
alevi değince sesi parlayan tohuma
çapraz ör
gülü karmaşanın genişleyen ilmi
gerilen ufkun çatlayan içi
zamana gebe engebe
dirimi öksürüyor ölüler için.