Düş değildigüzel bir gün yaratmak için Tanrı’dan aldım bu boyu gülden ince kavaktan uzun dereden serin farklı hissetmiyordu insanlar birbirinden değişiyorlardı olmazsa ellerini bir çarpıyordu yürekler biri ağlasa uzakta güldürüyorlardı anne kavuşuyordu eski yitik günlerine yeni çiğler düşüyordu yapraklara dağılırken bulutlar gece bırakırken güne yerini umut türküleriyle başlıyordu sabahlar yepyeni bir dünyaya açıyorduk pencerelerimizi bir bahar yeli gibi savuruyorduk insanlara iliklerimizi ısıtan sevgileri düş değildi bir rüyada görmüş olsak bile bütün olanları bilin ki düş değildi! 23. 3. 2014 / Nazik Gülünay Daha başlıklı eski tarihli bir şiirimden ilhamla |
Ruhsal bir umut olur güneşin ilk ışıkları
Erken gelir yaşamın çirkinlikleri akla
Sarıp sarmalar umutları
Doldurur çöp kutusuna...