Şu ruhumun peşinde, dolaşıp durur şeytan
Bütün derdi gayesi aklımı zehirlemek
Mahşere dek Tanrıdır, onu ardımda tutan
Meziyeti yıllarca günahı mı demlemek.

Nefsimden uzak dursam, lânet ediyor bana
Görevi aksamış bir perişan memur gibi
Tanrı yazmışsa bozsun, tâbi olmuşsam ona
Seninle bu hayatın hep karanlıkmış dibi.

Sana inanıp kanan, hâkikatten uzaktır
Bu yüzden herkes gibi, sabrı tercih edişim,
Gölgenle bir olanlar, kara ruhlu insandır
Tek dileğim adınla , anılmasın geçmişim.

İşlediğim günahın, kötü öğüt sahibi
Anladım ki ; ruhumda biriken bir vebasın
Mayası dökülmüşle, her pisliğin galibi
İstemezsin değil mi, bana hoş bir an kalsın.

Zavallının biriyim, bunu bilsin insanlar
Şeytanla biter sandım kederim linç edilse
En zayıf anımda hırs, beynimde irin toplar
O hayat ki aniden, içimizden çekilse.

Yeter artık ! günaha vurup huylama beni
Bu kimlik ki çamura, katacağın haz değil
Bu hür iradeyle ben, tanımıyorum seni
Mahşer için elinde, tutacağın koz değil.

Bu akıl ve sabrımla, nefretini kazandım
Başka zaferle övün, sana benden ekmek yok
Senin o ateşinde ben yeterince yandım
Dünyalık bir kavgayla, kaybedecek vaktim yok.