yağmura bıraktım şehvetidokunsan titreyeceğim öpsen dudaklarım kanayacak susup geçiyorum iki vadi arasından duygularındaki ıslaklık büyütüyor - sertleşen düşüncelerimi tam varmışken zirvenin ta tepesine bırakıyorum kendimi -aşağı- uçmakla düşmek arasında tutsan ellerimi titremem dinecek yağmur sonrasındaki ilk an ıslak sesler kesilecek kulak zarımda gökyüzü- gürleyecek bulutların ötesinden son kez ayyuka çıkacak sen uzanacaksın; dipdiri ayakların uzanacak -sonra- bacaklarını büzeceksin kasıklarına saçların yapış yapış kalacak karbonmonoksit bir yağmur kokacak yorgana arzulu sarılacaksın dokunsam titreyeceksin ama ben ellerini tutacağım öpsem dudakların kanayacak ama ben yağmura bırakacağım şehvetimi sonrasındaki ilk an: rüzgarlar yalayacak ağaçlarda -yaprakları- ortalık dinginleşecek birden sen de susacaksın hafifleyecek bebeklerin masumiyet uykusu toprak kokusu gibi dolacak -odaya- teninin isterik kokusu ocak-2008 |
rüzgarlar yalayacak ağaçlarda
-yaprakları-
ortalık dinginleşecek birden
sen de susacaksın
hafifleyecek bebeklerin masumiyet uykusu
toprak kokusu gibi dolacak
-odaya-
teninin isterik kokusu
ETKİLİ BİR ŞİİRDİ....
TEBRİKLERİMLE