bir ilkyaz sonu
yalnızlık; içimde sayrı
sayrı ki- ellerimde soğuk ılık bir avuçta demlenecek gibi biri nabız vermiyor diğeri apayrı salmış kendini öylece döşekten aparmış neyim varsa benden, gerçek! parmak uçlarımda ölgün çiçek bir ilkyaz sonu, yazı beklerken umut; içimde bekleyiş bekleyiş ki denizde dalga sokakta çocuk, saçak altı dulda gidip geliyor durmadan gittikçe, umut eksiliyor geldikçe, gökyüzünde bulut gözlerimde saklanıyor ışık güneşin perdesi inerken bir ilkyaz sonu, yazı beklerken sevgi; düpedüz isyan isyan ki yaz ortasında yağmur geceyi bölen avaz rüyada hezeyan cinnette imtiyaz sevgi bende nihayet bembeyaz katışıksız, şeffaf, homojen bir ilkyaz sonu, yazı beklerken ayrılık; müebbet sürgün sürgün ki gittikçe uzaklaşan ay sayfaları bölen şiraze bir nebze çile düşün! hayat vuslata vesile keşke ay düşmese erken bir ilkyaz sonu, yazı beklerken |
ne dedeyi nereye gittiği beli olmalı ki zevkle okunmalı
okuyucusunu doyurmalı
okuyucu haz duymalı kutlarım