Zaman / 2
Yarınları gözlüyorum usulca,
Gözümde bir damla yaş, Hâlâ ağlama gafletindeyim. Benim cehaletimdi aşk, Benim matemimdi haksızlığın ağıtları, Mevsim sonbahardı ve geçen her gün çok ağırdı, Anılarımı ve zihnimi kilitledim. Gözlerim sorgusuz, geçmişten umutsuz, İçim namahrem, dışım kasırga. Meğer sen ömrümce karşılaşamayacağım bir aldanış, Asla tanıyamayacağım bir yabancıymışsın Ve ben, Pek yanılmışım; Ruhu sadakât, hasreti aşkla süslerken, Pek yanılmışım. Üzgünüm zaman, Ecelini cellâtlara peşkeş çektiğim için. Üzgünüm zaman, Yılların senedi yok, Bir kalbi katletmenin yarına kanıtı yok, Ama kanattığı çok. Sabret zaman. Ece İslâmoğlu / 2014 |