Kifâyet
Bu lânet gecede neden,
Neden? Bu yastığın diğer ucu böylesine yalnız geliyor, neden? Oysa bir kez yüzünün izi kalmamıştı bu yastıkta, Olmayan anıların yoksunluğunda, Bu oda neden bir başka sessiz, Yatak neden daha soğuk, Daha dün gitmiş gibi, Zaman yolları çoktan dövdü aslında, Bir takvimin hatrı sayılır bir parçası koptu gitti. Kendime bakınca, Her şey aynı... Her frekans aynı. Hapishanemin özgürlüğü kadar uzatmaktayım ellerimi gökyüzüne. * Son perde kapandı, * Kırmızı güller soldu ruhumda habersiz, Ne zaman ki seni sevdim, Günler geçmedi elemsiz. Hainlik ve yalanların ayağı takılıp düşmedi sevgimizin peşinde koşarken, Sözde kibir özde mecburiyet, Parçalanırken aynaların kederi gözlerimde, Sen bir muhteris, Yaşattıkların kifâyetsiz. Ece İslâmoğlu 15/05/2014 İki sene olacak neredeyse bu şiiri yazalı. Eskileri karıştırırken ilişti gözüme. O zaman eklememişim. "Hey gidi günler ve hey gidi ayrılıklar! Yaşasın yaralarını kendi pansumanında iyileştirmiş kalplerin hürlüğü." |