yine ve yeniden...biliyorum anlıyorsun seni sevdiğimi yüreğimi ezip geçmelerin hep bundan seni kaybedecek cesaretim yok,biliyorsun sırf bundandır ki ilk darbeler hep senden geliyor sersemliyor düşlerim yüreğimde bütün düşüncelerim serzenişte Ben uykularımı,yüreğimi,kendimi kaybetmenin acısını yaşıyorum sana dair umutlarım hergün ölüyorken bile biliyorsun, bir gülüşünün bin umudumun doğuşu olduğunu sonra toparlıyorum kendimi ayağa kalkıyorum ben ne zaman ayağa kalksa; sen daha bir ağır vurgunlarla geliyorsun zayıflıyor bünyem, yine kalkıyorum yine ve yeniden... |
Uzun zaman oldu uğramayalı buralara. Benden geçti dediğimde, kalemine sadık kalmış eski dostları görmek mutlu etti ve umutlandırdı beni.
Yazan yüreğinize, kalem tutan elinize sağlık...
Saygılar...