KAVUŞMA ZAMANI
Geleceğim
Umutsuzluğun en yitik anının elini tuttuğunda Ellerimde umut çiçekleriyle geleceğim Beni üzerimden soyup Seni giyinmiş olarak… Geldim Gözlerimde mavi gülümsemeler Yüreğimi öpüpte geldim Biliyorum korkumdan kaçarken Yangınlar bıraktım Alevleri sevinçlerini yakan.. Bir geceydi Gözlerimde kırıldı tüm korkmalar Parmak uçlarımda saklanan Pencereleri birbir açtım Seni gördüm orada seni Emanetim öylece duruyordu üzerinde.. Bizimkisi emanet ömür Sen karanlık hayatından çalıyorsun Ben aydınlık yaşayacaklarımdan Geceye güneşi taşır gibi Sana geldim sana… Bu gelişimde aşkı giyindim Düşürme sevgini gözlerimden Attığım her adımda mutluluk Benimle yürür Bu yol sana çıkar… Ateşine pervane olduğum Yokluğunda hasretler biriktirdiğim Dağıldık biliyorum Gözlerinde yağmurları besleyen yar Düşen gözyaşlarını toplamaya geldim… Gördüm ki sevgin beni güzelleştiriyor Çirkinlikleri öldürdün yar sevgisizlik damarları çatlamış Yüreğimle geliyorum… Eskisi gibi sarıl bana Hani hep her an kaybedecekmiş gibi Bir sevgi kükrüyor Ey yar! Kavuşma zamanı geldi… |
sözler kifayetsiz kalır sanırım
hangi yorumu yakıştırsam
sanırım şiirin muhteşem büyüsünü bozar..
mahir kaleminize selam olsun..
kalbi duamla