İnmesin Perdeler
Görmeyi istemediğim;
Bir kadının ağlayışı, Hıçkırıklarının boğazına takılışı, Ve korktuğum; Sevmeye yeltenen ellerden kaçışı, Ellerden sakınışı. Sanırsın ki insanlar, insanın kulları, Sanıyorlar ki; sövüş, dövüş marifet, İtiş, kakış, bitmeyen eziyet; Yüzleri, morarmış kolları, Yolunmuş saçları, Gözü dönmüş adamların nefreti doldurmuş, Morgları. Lanetler köreltmiyor, nedense kanlı bıçakları. Olağanca hayal; tahtların, köşklerin, Kraliçenin olduğu, Her köşesine kadının konduğu. Sakın perdeler inmesin, Aman! Yoksa görülür asıl gerçek; Kraliçenin boğulduğu, Tahtın bir elektrikli sandalye, Ve aşk ateşinden söz edilen yerlerin buz tuttuğu; İnmesin perdeler. |