vatankafesinde kuş ölüsü gümüş yüzlü ay ile saten perdeli evlerin sokağa düşmüş şavkı mum kadar aydınlatmaz ayrılanların gölgesini önden kim giderse kalanın şehrini kirletir şehreminidir aşkın iki yüzlü hüzün gül büyütür gamzesi uyuyan bebelerin sıkılınca gidiveren kahkahaların yediveren tütün tohumudur gece üstüne siner ekenlerin uzun zamandır sen memleketimsin benim kim önce uyanırsa şiire sarılsın yar cemre düşkünü toprak lodos sevdalısı deniz ki iki kayıp bulut yaz denen ellerimiz gökkuşağının altında acı denen vatan |
otur roman yaz tek bir mısra ama..