Okuduğunuz şiir 18.2.2014 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
doğan bilge
ÖYLE OLSUN...
bırakır giderler azizim insanı yalnızlık denen soğuk bir taşın üstüne...
beklersin her daim gün biter,güneş yiter kalakalırsın ortasında şehrin...
ellerinde ıslak tomurcukla bekleyen, kavruk yüzlü bir kadın kalkar yerinden. devinir göğsünde bir soluk delinir göğüs kafesi bir ahh!!! daha çeker hayattan zahmetlidir nefesi bu yüzden sana yetmez bir ömür azizim bu yüzden kısadır ...
tezgahını toplar karşı kaldırımda bir ihtiyar ruh yorgunu omuzlarından, bir gün daha indirir torbasına. izmarit kokar parmakları yavaştan alır ağırdan alır dolar heybesinde biriktirdikleri bu yüzden sana zorlaşır yaşamak azizim bu yüzden ağırlaşır...
koşuşur zaman bir kadının parmak uçlarında kaç parçaya bölmüştür yüreğini kimbilir hangi parçasıdır ağlayan bir ucu çocuk,bir ucu anne, bir ucu yardır dağlayan kaybolur kalabalığında kimliği unutur içindeki sessizliği susar kendine ağlar hıçkırıkları bu yüzden sana düşmez ağlamak azizim bu yüzden hüzünkardır yürekler...
gün biter,güneş yiter kalakalırsın ortasında şehrin perdeleri kapanır sonra evlerin asılır kilitler bir yudum daha alırsın hayattan sarılırsın yama tutmaz düşlerine sarılırsın yalnızlığına ’öyle olsun’ dersin sadece ’öyle olsun’ ... sessizce kimse içini bilmez , kimse duymaz bağıranlarını. oysa, göz ıslanır azizim, söz ıslanır dilimde... bu yüzden bana düşmez söz arşınlamak bu yüzden tek işimdir ağlamak... yolum dar gönlüm har içimde yar bizim ki de böyle olsun azizim varsın ’öyle olsun’
’öyle olsun’
AYŞE IŞIK UYANIK 17 ŞUBAT 2014
günün şiiri olarak seçen ve bu onuru yaşatan seçici kurula sonsuz teşekkür ediyorum.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÖYLE OLSUN... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ÖYLE OLSUN... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şiir için en sevilesi gelen durumdur, dosta yanar gibi tüm sessizliğin harflere aksettirilmesi. Birilerine sestir dâima şiir, olmadı kendine öfke kendine serenât kendine sevdâ kendine aşk.. Fakat şiire yaraşır hâli ile yazmak güçtür. Sesinizin naif duruşu, inceliği, zerâfeti okuru tutan budur mutlaka. Kademe kademedir her şey. Önce dize satır ayrımı, sonrası âhenk sonrası küllî ilim vaveylası. Bir huy olmayabilir her zaman nâzenin dil ile şiir konuşmak ve her zaman öğrenmek olasıdır. Bâzı kalemlerde ise huydur. Sizin kaleminiz huy'dan sanırım. Huy olmayan fire veri çünkü, benim gibilerde görüldüğü gibi.. Bir yanınız mühür keskinliğinde suskundur öte yanda kırgınlıklarına olan isyâna hâkim olamaz. Mutlak yaşayış sebebtir de ennihâyetinde başaranları kutlamak güzeldir..
"bırakır giderler azizim insanı yalnızlık denen soğuk bir taşın üstüne..."
Bunu aldım.. Benim için bu kadarı da şiir kabûlüne değer. Bir de türkü vardır hani "bu da gelir bu da geçer".. Ve ne kadar farklı durmasa da temânın bütününde varılan neticenin öylesine görünen " öyle olsun.." ifâdesi hakîkaten tâc edilesi. Ardında neler vardır hâlbuki, lâkin tâkadi yoktur kişinin, kalemin, kelâmın..
Bu iki dize.. Sözün anlamsız kaldığı son durağı vardır hani insanın. O soğuk taşın üzerine yâhut toprak serilmiş bedenin başı üzerine.. Her neyse. Anlamsal boyutu zengin, düşündüren, hissettiren bir çalışma idi..
Şiirsel anlatımı kadar içeriği de vurdu yüreğimizi... Yalnızlık büyütürüz Sevda büyütürüz gözyaşı büyütürüz Kısaca hep bir şeyler büyütürüz sol yanımızda Başkaları için yaşarız Oysa artık bıraksınlar biraz da yalnızlığımızla kendimize büyüyelim...güzel şiir..ve hak ettiği yerde...kutlarım..sevgiler saygılar
biz kendi hikayelerimizi başkalarından dinlemeye alışmışız ve bu yüzden bizim hikayelerimiz hiç aslı gibi değildir.yani başkası için yaşar kendimiz için ölürüz.saygılar efendim
gün biter,güneş yiter kalakalırsın ortasında şehrin perdeleri kapanır sonra evlerin asılır kilitler bir yudum daha alırsın hayattan sarılırsın yama tutmaz düşlerine sarılırsın yalnızlığına ’öyle olsun’ dersin sadece ’öyle olsun’ ... sessizce kimse içini bilmez , kimse duymaz bağıranlarını. oysa, göz ıslanır azizim, söz ıslanır dilimde... bu yüzden bana düşmez söz arşınlamak bu yüzden tek işimdir ağlamak... yolum dar gönlüm har içimde yar bizim ki de böyle olsun azizim varsın ’öyle olsun’
"yalnızlık denen soğuk bir taş..." yani musalla... anlamlı ve yerinde kullanılmış güzel imgeler, serbest şiir için çok çok güzel bir şiir dili. severek okuduğum müstesna bir şiirdi...kutluyorum.
Hay Allah razı olsun sizden Ne muhteşem bir şiirdi be kardeş Kelimeler ayrı güzel imgeler bir ayrı güzel Herbiri bir köşetaşı gibi kurulmuş yerlerine
Bütün duygu ve düşüncelerim dile gelmiş sanki şiirinizde Bende diyorum ki; Ey akılsız aklımla oynaşan düşler Ütopyalar üfleyip durmayın yüzüme Avutmayın yalnızlığımı avutmayın artık Ben kendim yalnızlığın ta kendisiyim İyiki varsınız Gönülden tebrikler...