ölüyorum turnam
kirpiğine asıp kaçarken hasretimi senden
ağaçların, şarkıların ve baharın
bir marde güzeline yakışıyor sevilmek
sensizlik çekilmeyince güzel
çekilince mi hep hüzün
ağzına bereket

çırptığın son kanat sesini duyayım
terlerken göğsüne usulca
aşkın harına ekmek süreyim
kızsın celladı kaderin
bir süryani boyasın ellerimi
ayaklarımı çamurlar
düşmüşsem yoluna affet
öğrendiğim yollar bu denize çıkar
gözyaşlarımızdır şu dalgalar

ne çekilmez bir yurdum
katlim vacip, tırnaklarımdan kırsınlar önce
beni
seni sevdiğim için çekilmemiş her azap
eritsin sesimi

ses de bir yağmur dilekçesi
hangi göğe baksam işte o yalnızlık
oyasında mor çura
oy gözüme kaçar sürmesi
sürmelidir yarin özden gözleri

öldüğüme şahit çırp kanadını turnam
darım
dardayım
düşünce nasıl da mutlu oluyormuş insan