Geriye kalan...mavi pembe dosyalarımı tozlu raflarda bırakıp gri cübbeyi kuşandım sessiz bir seherin gölgesinde sesim dilimde hükümlü, sözlerim dikenli tellerde şiirler sisler içinde ıslak çatal dilli zehirli… siyahlar kuşanmış divitim elimde sigaram esmer alevli kibritim gözyaşım dem dilim çöl bulutlarım hançerli tenim ürperiyor pencerem puslu, rüzgarım deli sırılsıklam yalnızlığım düşüyor ellerime yokluğunun sancısı sızlarken içimde hasretin bileğimde kelepçeli anılar zehir zemberek ağzımda ağı otu düşler neşterli birikiyor küflü hicranlar çekmecemin sol gözüne uzanıyor elim namlunun menziline son bir kez bakıyorum çırılçıplak ömrüme duyuluyor çığlığı acının kimliksiz bir şiir kalıyor geride kızıla demirli… AA |
şiir konuşmuş...