Işık yolu
-sözün toprağı uyandı
yeşerdi tohumu şiirin- gitmekle kalmak arasında bocalayan zamanı sorgula gecenin omzuna yaslanıp ağlayan bir meczup kadar yalnızsın aslında sana bağışlanan özü kutsal mabedinde sakla bir gölge girerse günah kapısından seğiren yerine bir hançer sapla! optimist sözcüklerle avunan ayyaş akşamlara sor acılarını ufak tefek sevinçlerin iri kıyım acılara yenilirken usunu kadehlerde nasıl boğduğunu sor! anılar rahat vermez bana gözlerin yıldız ormanı gözlerin uçsuz bucaksız vaha güneşin elini kolunu bağlayan buluta veryansın etme boşuna hayat tiyatrosunda mutluluk rolünü başarıyla oyna! Aslı Aydın |
elimde fener pür dikkat
beklerim kapıda öylece..
ansızın bir ses:
çocukluğuna dön
çocuk dön
dön artık!
tebrikler layığını bulmuş bir şiir okudum