Günü Gelmemiş Aşkın Yalnızlığı...
Geceye karanlık bir sukunet düşüyordu
Gözyaşları sessiz sessiz akıyordu Buğulu camlara adın yazılıyordu Kimeydi bunlar, günü gelmemiş aşk için mi, yalnızlık için mi? Dökülüyordu dilden, gecenin karanlığına aşağılayıcı sözler, Bir bir hakaret dolduruyordu, denizden hareket eden gemiler. Sağır olmuş gözler, nefret yüklü kelimeler, aşk yoksunu cümleler... Kimeydi bunlar, günü gelmemiş aşk için mi, yalnızlık için mi? Sırılsıklam olmuş, gecenin parıldayan yıldızı. Bağrına hançeri saplamış, karanlığın kameri. Kızıl bir örtü kaplamış, kuruyan bu gülü. Nedeni neydi, günü gelmemiş aşk için mi, yalnızlık için mi? Kırık bir testiyle sundum özümü, Gözyaşlarıyla zulme uğrattım gözümü Dağlara, taşlara, şiirlere yazdım sözümü Kimeydi bunlar, günü gelmemiş aşk için mi, yalnızlık için mi? İbrahim Halil ÖZLÜ |
İçten duyguların anlatımıydı severek okudum
Yüreğini kalemini ayakta alkışlıyorum
Kalemin susmasın üstad
__________________________________________________Saygılar