AN/ne
Annesi öldü,
Annesi bitti, Annesi gitti, Bir tabut yolculuğunda, Vardı uysal topraklara, ve Gönül Tanrısına döndü, Bağırdı!!! Boğazı kuruyana dek. Bir martı ağzında atıldı denizden, Balık gibi, D/üşüme düştü, Şiirleri bir titreme sardı, Destanlar kendini vurdu, Bir kahve köşesi cinnetinde. Gün kaçtı gecesinden, Yalın ayak, Koşar adım. Önce Dicle ağladı, Sonra Gönül, Önce Zonguldak ağladı Taş kömürüyle, Siyaha boyandı her yer. Sonra gönül, Havva anan çoktan atılmıştı cennetten, Adem iz peşindeydi, Elma ağacı kesilmiş, İblis kendini bilemişti günahlara. Kılı kıpırdadı, Yavaş yavaş diyordu. Adem çekilmişti aradan, Bir tanrı savaşa hazırlanıyordu. Sen kaybedince… Ninnisi öldü, Ninnisi bitti, Ninnisi gitti, Peşinden, Usul usul, Ve beşik Taşeron işçi ellerinde sallanacak, Yevmiyesi ucuz, Ninnisiz. Tarih Anneler z/amanı, Saat açtı gözlerini, Akrebin koynunda. Nöbetçi_Piyanist |