BİR ÖLÜ DENİZYILDIZI
Kimi gün, düz, çarşaf gibi;
Kimi gün, kaba dalgalı... Bulanır, görünmez dibi; Ömür, bir deniz olmalı! Döver kendi sahilini, Hırçın vuruşlarla sular. İnsan, gönül gel-gidini Bu hayâl kumlara yazar. Açıkta kayıp kürekler; Hüsran, ah kayalıkları! Her aşk rüzgârını bekler, Her sevda yalan rüzgârı! Belki teselli anılar, Azaltır kalp ağrımızı! Çekerler, ağlarda ne var? Bir ölü denizyıldızı! |