9
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
1999
Okunma
Bir öykü anımsarım
bir delinin yüreğinden
Soğuk kış gecesinde güneşin ocağı
gibi...
Dudaklarında asılı durur sözler
“biraz demlen hele”
Sessizliğin yığıntısı var sözlerinde
Ateşle kuşatılmış bir iklim gibi
Deli, deli yangın var aramızda
Ne olur tufan yağmurları kaplarsa
her yanı,
ne olur dinmezse yağmur?
Dil yakılınca, yanmış hecelerde
anlamı kalır mı külün?
Ateşe düşmelisin, değmelisin ateşe
Zira;
Bu etkileşimden yaratılacak cennet
Ateş ve su...
Toprağı ve ufku doyuran sesler
Sendeki acılar bendeki sancılar
Sunuyorum sana
yüzümü, gözümü, yüreğimi
çiy gibi, kan gibi yayılan… yağmur
kokusunu...
Kucakladım toprağını
ölüler vardı gözlerinde
sonra ben, ben varım.
Ölmeye geldim
doğmak için...
Şimdi;
Kokumu saldım sana, tütsüler
yakarak gel...
Yağmur sana damlıyor...
5.0
100% (34)