Son Nefesten Çalarken’’Olsun artık... Sen böyle bakmak zorunda mısın? Ve yüreğime bu denli sıcak akmak zorunda mı ? Gözlerine düşen hüzne ses olmuşken. Beni de yakmak zorunda mısın ? Güzelliğin beni kavururken. Bu denli uzak olmak zorunda mı ? Sen böyle içimi yakmak zorunda mısın? Ve yüreğimi bu denli çaresiz bırakmak zorunda mı ? Olmuyor işte... Sana karşı koyamıyor benliğim. Kapılıp gitmek geliyor içimden İçim içine hapisken... Yaşa ... Yaşayalım biz de bizi... Ellerimi tut ... Heyecanımı gör... Gözlerimin içine bak! Unut tüm gerçekleri... Yaşa ! Yaşayalım biz de bizi... Kapılıp gitmem gerek , son nefesten çalarken... İçinden geçen tüm keşkelerinden... Bir tutam serp ömrümüze... Güller kurumasın... Mum ışığımız sönmesin... Çalan şarkı susmasın... Geceyi yakan sen... Aşkına tapan ben olayım... Sonsuzluk bizim olsun... Sen sonum ol... Sen ’benim’ ol ! Yunus Özkan 17.1.2014 22:15 |
şiirin görkemi, güzelliği satırlarda
tebriklerimle şair
saygılar