Huy İşte
Sofrasında ekmek var herkesin
Biz taş ile doyarız Kâinatın indini Güzelliğe boyarız Bir huyumuz var yalnız, Çarçabuk da cayarız Gündüzler kurak bize Geceden yapılmayız Uğrak yerimiz gönüldür Öyle hemen kırılmayız Nişangâhımızdır iç yüzler Kolayca yanılmayız Bir huyumuz var yalnız, Çarçabuk da susarız Barutla vardılar üzerimize, ölmedik Tövbe edin dediler, Yolumuzdan dönmedik Biz aşkın sırrına Gaflet ile ermedik Bir huyumuz var yalnız, Çarçabuk da biteriz Urbamız ateştendir Yakmaz bizi sıcağı Dileriz mevlamızdan Kapanmasın kucağı Sileriz içimizden O bozguncu sancağı Bir huyumuz var yalnız, Çarçabuk da kanarız Aklımız kin tutmaz Kalbimiz de kir Biliriz yaratanı Söyleriz hep bir Kalemimiz hikâyedir Kimince şiir Bir huyumuz var yalnız, Görülünce olmayız... |