hava soğuk
buz gibi sancılar geçiyor
gecenin gözlerinden
ve gürültülü bir şarkı eşlik ediyor
sokak köpeklerine


takdire şayan iç çekişlerin
dışa vurduğu eşiklerde tökezleniyor
mülteci tebessümler


ardından söylenen her söz
babasız bir cümleye tekabül ederken
şiirler ölüyor
ana rahminde
şizofren yüreklerin kasıklarında
sarışın hiçlikler peydahlanıyor


müstehcen kırgınlıkların
ellerine bulaşıyor adımın ilk harfi
sonrası
tövbesiz bir günah kadar yasak
sonrası
cehennemin sol kefesi



uykuda ölüyor çocukluğum
fikri firara dayadıkça hayat aklını
kuru sıkı bir sitem
aminsiz duaya emanet bir ceset
ayak uçlarında şeytanın


’ben seni sonradan sevdim’





’ lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahil aliyyil azîm"



sağım
solumun vebalinden felç
aklım
senden öte
kör sağır dilsiz
hadi
bir kerede sen üşü beni..