hiç bir yol tabelası tarif etmiyor şimdi yanan şehirlerin başkentini
ölü toprağı dökülmüş bir avuç bahar sallanıyor kirpiklerinde ay’ın bu sokakta ölenlerin üzerine bulutlar örtülüyor artık ve selası Tanrı’nın çığlığından çalıyor sedasını
güz bozması ayrılıkları kundaklıyor yeni yetme bir Mecnun’un annesi
kaldır gözündeki perdeleri bir dön de bak arkandaki cehenneme ecelin yanıyor
ne giyse üzerine çıplak kalıyor beddualar şeytan ısırıyor yine sol tarafı yaralı kadınların dillerini
tahrip gücü yüksek bir yıldırım düşüyor gözlerine göğün ölen melekleri gömüyor önce yüreğine yağmur yağan çocuklar sonra kendilerini
bilmem kaç bin gün önce döşenmiş mayınlar patlıyor bir bir aklımın uçurumlarında toprak rengi bir yas tutuyor kırlangıçlar pusu kuruyor akrep yelkovana önce kendini öldürüyor zaman sonra beni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
intihar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
intihar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İçindeki savaşa teslim olmak elinde beyaz bayrakla... Boşvermek haftaya, güne, zamana... Yanmak, üşümek ve dilsiz boşluklar arasında, bir simada vakt-i zamanında bir kaç bin yıl yaşamış olmak... Sonra ayrılık sonra cehennem... Öldüm dediğimde nefes alıyordum, hayatta sandığımda, hayat bana küss... Şimdi eksik kalmış bir cennetin anısı, nefeslenmek için uğruyor arada bir, isimsiz defterime...
Gece şiirlerinden saydım, hürmetle... İçinde yer yer şavkımalar... İçinde öyküsüne sessiz kalmış dolunay...
hiç bir yol tabelası tarif etmiyor şimdi yanan şehirlerin başkentini
ölü toprağı dökülmüş bir avuç bahar sallanıyor kirpiklerinde ay’ın bu sokakta ölenlerin üzerine bulutlar örtülüyor artık ve selası Tanrı’nın çığlığından çalıyor sedasını
güz bozması ayrılıkları kundaklıyor yeni yetme bir Mecnun’un annesi
kaldır gözündeki perdeleri bir dön de bak arkandaki cehenneme ecelin yanıyor
ne giyse üzerine çıplak kalıyor beddualar şeytan ısırıyor yine sol tarafı yaralı kadınların dillerini
tahrip gücü yüksek bir yıldırım düşüyor gözlerine göğün ölen melekleri gömüyor önce yüreğine yağmur yağan çocuklar sonra kendilerini
bilmem kaç bin gün önce döşenmiş mayınlar patlıyor bir bir aklımın uçurumlarında toprak rengi bir yas tutuyor kırlangıçlar pusu kuruyor akrep yelkovana önce kendini öldürüyor zaman sonra beni
Yüreğinize sağlık hocam güzel bir şiir daim saygılarımla.....