3
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1613
Okunma

uslu/dur şiir...
terbiyeci: www.youtube.com/watch?v=JGD3j8J0y_0
Ne zaman uslanacaksın çocuk,
sanma ki toprak paklar seni,
sanma ki damgasıdır cennetin
çanların ve uğultuların
sabah vakti korkutan bir ezanın
göğü yırtan sükutta gizli nizamın
hamalıdır gece.
bil ki hiç ayılmayacaksın
yeryüzünün varlığından
pevkirmişsen de erkenden
bil ki o da yaşamanın
nanevari ruhundan
ne zaman uslanacaksın çocuk,
ne zaman görsem bir düşüksün,
düşmüşsün.
parmaklarına tütün edip sigarayı
nefes nefes
soluk soluk düşünmüşsün.
bir şiirin ya da ıslık ıskalaması bir türkünün
elinden tutup
yoksayımların batağına gömülmüşsün
ne zaman uslanacaksın çocuk ?
rüzgar seni ağlayabilir
ne varmış bunda?
ya hiç esmeseydi uzaklardan sana
değil miydin rüzgarın ta kendisi ?
Eli koynunda bekleyen sen... bak ilerde yol yok
bir göl balığı gibi çamurda kaybolup
memleket gibi kitaplardaki adalete açsın
kayıkçı yine gidecek, hep gittiği gibi
sense huyunu bilmediğin deryalara mı muhtaçsın ?
ne zaman uslanacaksın çocuk?
doymuştur yüreğin ayazın kırbacına
güvenme gecenin örttüğü hırkaya
kusar deniz poyrazını anadan üryan
o an en çok gece koyar adama
söyleniverir bir tayfa:
"kılçık,budak ve bolca pürüz
kör bir kama ilişmiş elimize
geçiyor ömrümüz."
ne zaman uslanacaksın çocuk?
gecenin sabahladığı çocuk,
uslan
yoksa bir harf daha yok
ötede.
gökte bir ay evlat bellemiş seni
gebesin başında taşıdığın
yeni yetme buğulara,puslara
uzak ama şevkatli.
bir kez söz dinle bari
içme rakını terli terli.
mektepliliğini koyma kenara
küfrü ziyan etme boşa.
üstü kalsın sana söylenenlerin
takma kafana.
Ne zaman uslanacaksın çocuk,
güneş nasıl da batıyor acımasızca
toprak karışır akşamın hamuruna,
bakmasın ayakların, boş kaldırımların tadına
adlandırma hiç bir şeyi
geveliyorsun çocukça
araf komazdın adını yoksa
gidişlerdeki çeyrek kalışların
titretiyor bir odun sobası hayalini
alışmışsın da bir hayli
ve bir o kadar da kör kütük
yana döne arıyorsun yitirdiğini.
gün pıhtılaştı,mum yandı,sokak boş.
Ve dedi ki çocuk uslanmadan:
gün örter yüzleri
utancı merhamet.
sevinci gece
geceyi hüzün.
kime,ne zararı varmış
uslanmadan
şımarık ölüşümüzün?