KIŞ TARİFESİ- bahar kışa döndüğünde sev beni rüzgar düşe düştüğünde gör beni soğuk denizlerime göm beni - denize en yakın bir paslı çivi , yeryüzümün iskelesindeyim çürümüş tahtalarıma sevdalıyım ayaklarımdan yere çakılı . ayazdan bitkin sabah turnikelerimin çözülmemiş buzları bütün kardelenlerimi öldürüyor , çizdiğim çemberlerin içinde saklı lifleri dağılmış bir yorgun halat , kopma noktalarımdayım üşümüş yosunlarıma ağlamaktayım rengim yeşillere kapalı . oltadaki balıklar bağlıyor iskeleye bineceğim son sandalı yakamozlarım saklarken ay ışığından , yarısı yaşanmamış hayatları son yolcusunu unutmuş bir eski vapur , karanlık sulardayım tüten dumanlarımla yanmaktayım ateşim derinden yaralı . acısız ölüm gibi yaşarken görmeyen gözlerimin sancısını izliyorum giderek tükenişini elimden , maceralarımın son satırını kitaplarda yer bulmamış bir gemici , arka kapaklarımdayım yazılmamış ne varsa onu okumaktayım kollarım yanlarımda bağlı . biliyorum ki ölümlerin de yaşamlarla aynı yaştan sayıldığını ve bütün mevsimlerin güneşin sevişme vaktine göre ayarlandığını - kış beyazını örttüğünde gül bana uzat kollarını korkma ver bana kimsesiz şiirler ol gel bana - CEVAT ÇEŞTEPE |
uzat kollarını korkma ver bana
kimsesiz şiirler ol gel bana -
Çok güzel bir şiirinizi daha okudum.
Sizin şiirleriniz bana göre bu sitede ayrıcalıklı şiirlerdendir.
Kaleminiz daim ,gönlünüz şad olsun.
Selam ve sevgilerle...