Y/ANSIZLIKUcube bir yalnızlıktır gidiyor kalabalığın içinde. Farizası eksik bir cumartesiden, Bir mevsimden, Bir aydan, Bir günden, Bir andan, Tam işte oradan, Ayakkabısı delik çocuklar sesleniyor asra, Umuda kurşun yağarken şakır şakır. Onlar görmüyordu, Sen görmüyordun, Ben görmüyordum, Sen parmaklarımın ucundan gidiyordun usulca, Parmaklarının üzerinden, Vestiyerdeki aynada emanet gülüşün, Ve benim yalnızlıktan ölüşümün izleri şahit. Taziye çadırını kurdum beynimde, Kuytu bir köşede karşıladım cesedimi havai fişeklerle, Müezzinin biri küfrediyordu kulağıma, İç açıcı geliyordu derinliği selanın. Yaşam tüm kekemeliğiyle dil çıkarıyordu bana, Ben gördüm, Sen kördün, Ben bağırdım, Sen sağırdın… Nöbetçi_Piyanist |
İç açıcı geliyordu derinliği selanın.
küfrediyordu derken?