Şahsi Yalnızlıklarım-2’Bulutlara mendil satıyor çocuklar, görüyor musun? Sorma boşuna; ekmek parası derler Belki biraz da salça... Toparlayamazsın kalbi Çaresizliğin kumbarası olmaz sevgili Kazanmak zorunda bırakılıyorsan şayet, Biriktiremezsin asla ’Al avuçlarımı Bir kadeh doldur yağmurlardan Ve öyle sev beni Sırılsıklam Gideceksen bile şayet bir gün Gök kuşağını bekle Ki aç kalmasın çocuklar...’ demiştim sana Hatırlıyorsan! Bir süre kendinle bile konuşmamıştın... Sahi, Hangi ara beni terk edecek kadar büyüdün ? Ne çabuk geçti zaman? Ben, hayatı senin için yaşarken Sen,benimle yaşlanmışsın sadece Ya; senin için ölürsem? Yine benimle misin? Sahiden döner misin bir gün? |