Gecenin siyahında gündüzün mavisinde
Gökkuşağının her renginde sen varsın
Ummana yükselen sesimde
Sözlerimde hitabımda sen varsın
İçimde ki ateş kora dönüştü
İçin için yanıyor inan
Nasıl da özledim seni bir bilsen
Çok eski anılara daldım birden
Hüzün sardı sol yanımı
Yanımda olsaydın şu an
Birlikte uzansaydık seninle
Gökyüzünün maviliğine
Birlikte dalsaydık seninle
Yeryüzünün derinliklerine
Bu nasıl yaşamak anlayamadım
Çıkmaza çıkıyor attığım her adım
Eriyorum gıdım gıdım
Günlük güneşlik günler senin olsun
Yağmurlar yağışlar bana kalsın
Kurduğum hayallerde gördüğüm düşlerde
Gecenin mehtabında sen varsın
Topladım çıkarttım çarptım böldüm zamanı
Dakikadan saniyeye saliseye kadar
Bütün zamanımı sana adadım
Sabahlara kadar düşündüm durdum
Doluya koydum almadı
Boşa koydum dolmadı
Kaçmak istedim buralardan çok uzaklara
Her şeyi ardımda bırakıp
Dönmemecesine
Oysa sana sevgiler biriktirmiştim yüreğimde
Ne var ki söyleyemedim
Kurudu sözcükler dilimden
Sabırla bekledim nevbaharları
Vuslat bize uzaktı olmadı
Oysa yaşanacak çok şey vardı
Bir türlü zihnimden gitmiyorsun
Seni düşünüyor seni görüyorum her yerde
Yağmur damlalarında rüzgarların sesinde
Ay ışığının yakamozlara göz kırpmasında
Öyle işte yokluğunu ruhumda hissediyorum
Sonra gözlerin düşüyor aklıma
O an kayboluyorum gözbebeklerinde



Fatma Ayten Özgün