Anatomi-2
I.
İsteksiz Ve hevessizim şimdi yaşama Sahi yalnızlık diyorlardı değil mi buna? Aşkın ardından Susuyorum bir ayrılık akşamı Susuyorum dudaklarımda kanayan suskuyla Sadece zaman değil Hiçbir söz alınmıyor geriye Bir el bombası gibi patlıyor Atıldığı yerde Şimdi başkasının kalbinde inleyen Benim aşkımdı demek; fikrimde namus cinayeti Tutuklayın beni Biliyorum acıya yar olmuyor kimse Bütün dertler bir Sen sıfırsındır her zaman İçimi sızlatmaktan öteye gitmiyor düşünceler Herkes acılarının intikamını başkalarından alıyor İntikam alacak yeni acılar aranıyor Kendi külünde söndürüyor bütün ateşleri yağmursuz bir Nisan Oysa yapılacak hiç bir şey kalmamıştı Mutluluklar uçucuydu ve gitti aramızdan Tiner kokuyor çaresizliğimiz Her dudaktan bir ayrılık tatmaktayım şimdi Mağlubiyetin sonsuz hazzında Aşklar ayrılıkların içinden geçtikçe Geriliyor kemikleri Dünya’nın Zamansız bir kramp Bundan böyle seni nefretimle seveceğim II. Oturdukça bir aşkın başına Kaç soru vardı? Ve zaman ne kadar ? Sevecek ve ölecek kaç saat? İşte Dünya’nın o şeffaf sırrı Zamanı hayattan ayırmaktı Her an yok olmak Ve hep yeniden başlamaktı Bir birini tekrarlayan imgeler gibiydi ömrümüz Hep kaybolduk yüzlerce kelimenin arasında Vurgulayacak bir ses! Bin kere İstiğfar Ve bin kapıda bir yemin ettim Öldürmeyecek beni ödünç bir aşk daha Bazı kulların kaderidir yalnızlık Allah’a yakınlıktan değil kasıt Yok yani tasavvufi bir durum Ne dua Ne tövbe ve yemin Nede keşfi anında tamamlanan muskalar Ne yazsan ilişmez bedene Alnında olmayan kelime Yazılamaz Yeniden günlerine Doktorlar sadece ölümü geciktirir Oysa biz hep yaşamayı istedik Her yaşın bir oyunu vardı Oysa o kadar çok oyun unutmadık ki Klişeleştik bir bir hepimiz Hayat kıyafetti Giyinmeyi beceremedik Ve aşk yapraklarıyla örtündük Anlayacağınız çıplak kaldı bedenimiz Bu yangında ilk kurtarılacaklar tekti O yüzdendi aslında bu kül III. Çoğul kavramı bir yalnızlıktır aşkta Kalemin yazdığı her anı da Üstünü ayrılıkla örten gerçek Uçurumlar kazar sana Ve bir boş mezar daha dolar Dünya’da Şiir habersizdir bundan Sevdayı ölüm yapan bütün ayrılıklara Bir kere olsun Küfretmek için Yetersiz alfabem |
Kalemin yazdığı her anı da
Üstünü ayrılıkla örten gerçek
Uçurumlar kazar sana
Ve bir boş mezar daha dolar Dünya’da
Şiir habersizdir bundan
Sevdayı ölüm yapan bütün ayrılıklara
Bir kere olsun
Küfretmek için
Yetersiz alfabem
K u t l u y o r u m usta kalemi
Haz aldım okurken
__________________________________Selamlar üstad