“-işde bende onu deyon ya; onun uçu
hiş değilise gızı gözümün önüne vereyin de
hasdalık olu,
sarilik olu
neminazım
öz o(ğ)lun yaddan yabandan
habar alasıya
duyup gelesiye
gözünü
dokuz o(ğ)landan gıymatlı
can gü(ve)yen yumuvuru”

“-sen öldükten sonra
kim yumarsa yumsun abla
evlat bana baksın deye değil
yüzü gülsün deye verilmemiş mi
şehre verirsen ekin-harman bilmez
sürü sağmaz, hayat süpürmez
hanım olur ki sorma
dua eder her adını anışında
bak benim oğlan kardeşim
tahsilini aldı
ilerde müdür de olacak inşallah
hep birincilikle geçti
bir de helal süt emmiş bir kız bulduk mu?
everelim istiyoruz”
…

“bu zaman da
helal süt emmiş bulmak da zor” ha deyince,
geçenlerde
Ahmet sağ olsun düşünür”
“-babama
“kayın biraderime, bizim köyden
aslı-asaleti belli
ettiği yenir
tuttuğu giyilir
birinin annenin kızını alalım..
köyde,
komşular da
pek güzel kızlar yetişiyor” dedi..

“-Allah var
neden yalan söyleyeyim
benim de aklıma Allah var siz geldiniz
annesi gibi güleç, hamarat Safiye maşallah..
“annesine bak kızını al” demişler,
şimdilik adını belli ederiz,
hem Safiye de körpecik
maşallahı var gelişmiş,
serpilmiş.. o zaman olgunlaşır..
ne dersiniz”

“-haklısın gelinimiz
eyi düşünmüşsünüz,
eyi deyonuz da!
ne bileyim ıradıyodakı gibi”
“-ne varmış radyo da”
“-hanı
“garib anam neye verdin yabana
köy içinde vereyidin çobana” deye
intizar ediyo ya anasına
valla içim sızılayo, onun uçu
münasip bi yer buldum muydu
köye verecen köye, işallah”

“-iyi madem bizim o(ğ)lana ver”
“-ııı hemşirem,
……………
valla onnar gardaş gibi böyüdüler
hinci ne yalan deyen
“dos(t)luk başga demiş,
alavere başga”
hemi de, hurda bitecik
yüzyüze bakdığımız “gapı konşu”yna
kötü olmanın, alemi yok
“sen demiş ol da
ben duymamış olayın”
nenecen bi evdee,
eyi ğün olu(r),
kötü ğün olu(r) dedikleyin
döğüş oluu nize oluu
ı-ıh valla olmaz, gözüyün öğünde

eveli birinin dediği gibi
“bir-birinden yeyip, işçeğimişsin de
ala-vere etmeceğmişsin”
..
onun uçu, el gibi duralım, el gibi
neneceenn

“-gonşu beri bak hele bunda olmaycak ne var
ben de bizim herife “aga” deyodum
goca oldu, gocayınca da
“dede aşşa, dede yokara”
oldu ğetdi işde,
…”
“-gözüyün öğünde
el içine çıkıyoz işdee
oğlan esgerciliğini de etdi ğeldi
akrannarı demişsin kimi evli
kimi nişanlı
kimi çoluk-çocuğa garışdı
o(ğ)lanın da zena(a)tı demişsin elinde”

“-ne güzel, …
oğlan ne iş yapıyor abla”
“-köylük yerde ne olacak, …motur şöferi”
“-ha!… güzel”
“-bizim adam dedikleyin
bizim de ona bi mazifemiz galdı
iki baş, dört ayak edivirelim deyoz gari”
…
Safıya da maşşallah senin gibi
marifetli
“anasına bak gızını al” demişler
senin gızdan eyisini mi bulcaz
Garao(ğ)lanın nesi varıdı
sayanda
bin kere maşallah subanallah
Safıya da senin gibi gocasını adam eder i(n)ş(a)allah
gonşuyduk, dünür olcaz
ne ğözel vallahi!”
……….
“-aslı asaleti,
anası-bobası belli,
ettiği yenir,
dikdiği keyilir
huyunu-suyunu bildiğimiz
öyle de(ğil)mi ay abam
sen de bişiy desen ya gı”
…………

“-valla bobası bili,
hinci ben ne deyen”
“-Allah de!”
“-valla ne desem yalan”
“-sen “hı” dedikten keyri”
“-valla ay abam ben ne deyen
bilmen kine”
“-galeyi işden fetedecen denmiş”
“-valla ben ne desem yalan
dediğim kibi bobası bili”
“-a a! noluyo be!”
………
“-töbe töbe
bu iş dünden olmuş bitmiş anam”
….

“-ıramatlık bobam daa
anama dünür yolladığında
…”
“-eyi madem ben herife deyen de ağşama,
…
hu metetdiğin Safıyanın çayını-gayfasını
işmeye gelelim bi,
Ahmadı al sen de gel bacım”
“-Ahmete bir söyleyeyim,
geliriz gelmez miyiz canım”

“-nasıl oldu bu iş hinci valla
ben bilemedim ha!”
“-ne oldu ki
valla ben hiş bişiyin farkına varmadım”
“-ben vardım mı sanki
anası gızından fazla havas anam
“orasbı içerde olunca
gapı kilit dutmazımış” dedikleri
bu işde gayri”

“-eyi eyi!
olcak gibiyse uzatmanın manası yok”
“-olcak oğlak anasından bellidir aba”
“-anası gızından fazla zevdalı baksana”
“-bu iş dünden olmuş bitmiş anam”

“-biz olmayacak duaya amin demişiz
“armıdın sapı,
üzümün çöpü” derkene
“akıllı oğluna kız beğeninceye dek
deli torununu asker eder”miş”

“-abam eyi yannı sen bilin emme
bizinki duymasın”
“-duymaz duymaz,
marağ etme sen”
“-valla gırmadık yerimi ğomaz”
“-amaann gız evi naz evi
bizde örfü adeti biliriz
“köyden dün gelmedik haralda”
ha bir kaş kere geli-ğederiz
sana böğün
–ağız dadı -
yeyelim deyen mi var”
“-bilmen ya
hani bobasının gönlü olmaz file de”
“-oluu, oluu dünürüm
evel Allah sen bi “hı!” dedikten keyri
bana yeter de artar
..
ha bi adını belli ederiz
“ağız dadı” ediviriz
“-aman bi de onu çıkardınız o neyimiş
bizim zamanımız da “verildi” denirdi
o gadak
nişan mişan olu gederdi”

“-valla ben ne deyen hinci
nası(l) münasibise, nası(l) de(ye)ceseniz
“ne yanı hayırlısıysa o yannı olsun
hayır olmaycağsa olduğu yerde galsın”

“-bu evin dilektorunun
kim olduğunu bilmen mi
bu ğece sen neyder eder, yumuşadırsın
gerisi Allah kerim.”
“-yahu ne bileyin gızda da(a) gücçük ay aba”

“-bizim herif de ilk gız deği mi
Isma(ha)nı isdemeye ğeldiklerinde
bi hoş olduydu”,
“-olmaz evel Allah, bişiy olmaz”
garı gısmısı,
açcık da garılığını gonuşdurtacak
hemi de dur bakalım Safıya güçcük mü?”

“-yaşıtlarının boyu yüklü!”
“-ünne bakalım bi güçcük mü”
“-valla ben ne deyen aba”
………….
“-gıı! adı batasıca”
………
“-aman ben deyemen be!”
“-eyi madem ben ünneyen”
“-eyi madem”
“-gı Safıyaaa…...”
“-buyur hala..”
“-buraya ğel hele”
“-buyur halam”
“-na! hı, halan gurban ossun sana!!!
“halam” deyen dillerini seve(yi)n
gurban olurun Yaradana verene Allaamm”
“-!”
“-öp kız bakayım elimizi”
“-öpeyin halam”
“-gı anayınkını da, hepiciğimizin elini öp baka(yı)n
“-…………”
“-ha eline bi para dutuşduru(r)sun
“-töbe töbe”
“-hadin hayırlısı olsun”
“-Allah mubareğ etsin”
“-amin”
“-töbe töbeee”
“-ıramatlık bobam duysa inanmaz
böyle biiiii ………. ………..
kimin birininidi
anladıvidiydi…..
…………”
“-Ahmet”