YOLUN SONU HAYROLA
Sönen ruhuma yürüdü önce ateş
Ot bitmeyen kalbimde çatladı tohum Cılız bir kıvılcımla tutuştu gönlüm Acıya yurt olan yutağımda Can buldu buz gibi soluğum Kalbim hıncahınç doldu İğne atsan yere düşmez Gözlerin yaladı kirpiklerimi Süzüldü gam çiçeklerime Nemrut’un yükselttiği alev olsa Ciğerim böyle pişmez Yüreğime vurulan bütün kilitleri açtı Dupduru bakışın Su gibi aktın kuruyan damarlarıma Filize durdu yüreğim Sonuma ramak kala Gerçekleşti tozlu raflara kaldırdığım dileğim Gözlerimde belirdi titrek bir neşe Ruhuma düşen ateşle birlikte Umudun gemileri düzüldü yola Bütün dertleri koyup Pandora’nın kutusuna Gama kedere verdim mola En afilisinden tak bir nazar boncuğu yakama Yürü yüreğim güneş parçası yare doğru Yürü bu yolun sonu hayrola |
Sorularımın cevabını aldım