FAŞİZME MANİFESTO....hayatı keşfedemeyecek kadar korkak olur bazen insan...... durma derken ayrık heceler arasında bakışına kilitleyerek bulutları sağanak mırıldanmalar basıyorsun kelimelerin yarasına boşuna sabah olmuyor gün dönüyor karanlık çalıyor hayatı sevgili korkular bağıra çağıra siliyor insanların anılarını durma çekil sarı sıcak büyümenin gözlerinden arkana sakladığın soluma herkesin hakkı doğrularımı yenecek gücün yok sakın yaşamı kundaklar/ım diye özenme hitler var/i siyahlığa kapımın önü gül reçeli doğuran analarla dolu yüreğime sevdayı yedirmek en kaçınılmaz hakkım başına buyruk hükümdar ağzınla sorgulama düşlerimi sakın çocuklarıma uğratma esaret tellalı para tapınmalarını...... soğuk gözlerinle dinle beni acım tek mirasım sevdiğime bende onurda var hürriyette korkunun ecelini teğet geçen bir devrim sabahından bakıyorum hayata korkuluklar tek engel yaşamı sıkı sıkı çocuklara taşımaya ama kavgamın içinde militan bir kadın bebek kokulu şiirlerim var elinde tuttuğun kırmızı tarih beni kuşkularla örecek zannetme başımın Dicle/sinden doğuyla batının sevdası akar Hiroşima giyinen küçük kız açılır beynimin yelkenli sabahından pankart pankart renkli ağıtlar göçer her firari konuşmalarımda buruk bakıyorsam bazen dünyaya bu insan oluşumun yansımasıdır ve yarın geç gelecekse bile sabrımın gerilla yalnızlığında beklerim çocukların mavili acılarını...... biriktirdiğim bir gece dolusu yıldızım kirletilmiş ruhları yıkayacak kadar çok emeğim var sen dinsel ayinlerde tanrıyı bile şaşkınlıklara düşürürken ben tüm dinlerin ezberinde/ki insanlığı bağışlıyorum yaşama hangi bulutla ağlar senin itaatçi korkuların halbuki benim atom bombasından geriye kalan ölü bulutlar/ım var saati kuramayacak kadar zamandan yalnız arkasına bakamayacak kadar korkaksın........ ve bağışla beni özgürlüğünden sürgün insan............. |
biriktirdiğim bir gece dolusu yıldızım
kirletilmiş ruhları yıkayacak kadar çok emeğim var
sen dinsel ayinlerde tanrıyı bile şaşkınlıklara düşürürken
ben tüm dinlerin ezberinde/ki insanlığı bağışlıyorum yaşama
hangi bulutla ağlar senin itaatçi korkuların
halbuki benim atom bombasından geriye kalan ölü bulutlar/ım var
saati kuramayacak kadar zamandan yalnız
arkasına bakamayacak kadar korkaksın........
ve bağışla beni özgürlüğünden sürgün insan...........
eyvallah şair.. eyvallah..
laf yerine gitmiştir.. hakkın da yerini bulması yakındır ..
yüreğine sağlık
selamlarımla..