UĞURLAMA....arınmış tüm ruhlar adına merhaba soylu sevdam... ben çalıntı duygular asardım başucu yalnızlığıma sen ayrı karakterde/ki ısmarlama suskunluğu adımlar/dın sahipsiz dramlar toplanırdı varil varil şehri kıyamette ve durgun sarılmalar yolculuklara uğurlanırdı soysuz bir zamanda..... pimi çekilmiş iki kişilik tesiri sahipsiz bombalar yağardı aklımıza sığınaklarda ayıpsız günahlar bir düşün yarasında saklanırdı çoktan ertelenmiş ama farkında olunmayan hayaller karşılardı umudu ve umut kurşuna dizilen sevdaların dizlerinde akardı sağanak sevmelerle.... arkası dönük zamirler konardı cümlesiz ağaçların harflerindeki tetiğe son bir gülümsemeyle çekilirdi ve namludan fışkırırdı sadakatsiz yalanlar durmadan ayrışan kavramlar dikilirdi insansız resimlere ve ağırlığınca yitirilme/ler uğurlanırdı boşluk adında gizeme........... bakarsan yırtılan her sabahın serini vurmalıydı sükut hazana tellere konan iklim/siz kuşlar susarak özlemeyi hatırlatmalıydı aşka eskiden geçen şarkılar tıka basa kasvetleri sarmalıydı umulmadık bir ana üstü başı paylaşmak olan bir insan yaratılmalıydı hiç hesaba tutulmadan.... ve değerini kaybeden çoğalmış anılar vardı gümüş rengi tutkularda boşuna savaşan onca vakit bir çırpıda silinirdi vedasız gitmelerin bilinmezinde çocuklar kalırdı birde arkası yarın olmayan hikayeler geriye anlamsız bir ruh çekilirdi çatı katında/ki tozun aralığına görebildiğin tüm hayat küçücük bir pencereden açılırdı acılara artık zafer yenilgilerle düşmüştü siyah renkli bir koruluğa ve yıkılan hayaller kapanıyordu yüreği ölü sevdalara.............. uğurlandı sesini yitirmiş tüm yaşananlar........ |